***အလြမ္းမ်ားျငိမး္ေစလုိ***

တိမ္ေတြထိုင္ငိုမိတဲ့ေန႔...
ေနမင္းေပ်ာက္တဲ့ေန႔...
ထက္ေကာင္းကင္ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး
ျပိဳးျပိဳးပ်က္ပ်က္နဲ႔ခံစားေနရတဲ့ေန႔...
သက္မဲ့အရာအားလံုးယိုင္လဲျပိဳေတာ့မယ့္ေန႔...
ခ်စ္ေတးသီငွက္တုိ႔လြမ္းခ်င္းက်ဴးတဲ့ေန႔...
ေလေျပတုိ႔ေပါက္ကြဲတဲ့ေန႔...
လမင္းေလးပုန္းေရွာင္တဲ့ေန႔...
ၾကယ္စင္ေတြကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္တဲ့ေန႔...
နဒီျမစ္တုိ႔အသံကုန္ဟစ္တဲ့ေန႔...
ပင္လယ္လိႈင္းတုိ႔ရင္ဖြင့္တဲ့ေန႔...
အသံတိတ္ညတုိ႔ဆူညံတဲ့ေန႔...
ႏႈတ္ခမ္းထက္အျပံဳးတုိ႔ေအးစက္အသက္မဲ့တဲ့ေန႔...
ျမင္လႊာတုိ႔မ်က္ရည္မုိးနဲ႔လႊမ္းျခံဳတဲ့ေန႔...
ပင့္သက္တစ္ခ်က္တုိင္း
ငါ့ႏွလံုးအိမ္က နင့္ ကို တမ္းတတဲ့ေန႔...
နင့္အသံေတြလြမ္းမိုးထားတဲ့
အၾကားအာရံုေတြဆြံအသြားတဲ့ေန႔....
ေျခလွမ္းတုိင္း မွားယြင္းစြာလွမ္းမိတဲ့ေန႔...

ဒီလိုေန႔ရက္ေတြဟာ
ငါနဲ႔နင္နဲ႔ေ၀းတဲ့ေန႔ကစခဲ့တာပါ...
ငါ့ေန႔ရက္ေတြတုိင္းမွာ
ငါ့ကမာၻဟာ
ေခ်ာက္ခ်ားကမာၻျဖစ္သြားခဲ့တာမို႔

ဒီေန႔ရက္ေတြကုန္ဆံုးဖုိ႔

နင္ငါ့ဆီ္ျပန္လာပါေတာ့
ငါ...ရူး...မ...တတ္...လြမ္း...ေန...လို႔...ပါ...

Snow Hninn
my own poem*62*
3.5.2014
***အလြမ္းမ်ားျငိမ္းေစလုိ***